18 en 19 september, vertrek naar Mongolie

' s Morgens vroeg zijn we weer op de trein richting Ulaanbaatar (Mongolie)  gestapt. Het was spannend met wie we de coupe zouden delen. 
We hadden geluk! We zaten met Laura en Kees in een coupe, een leuk jong stel uit de omgeving van Utrecht.
De trein is super mooi en schoon... We kwamen dus van de hel in de hemel! Met Laura en Kees konden we het al goed vinden sinds we uit Moskou waren vertrokken dus dat kwam goed uit.
In de trein was een super leuke (oude) restauratiewagon en we hebben daar gezellig een biertje gedronken (niet te gek natuurlijk want we zouden de volgende morgen al om in Ulaanbaator aankomen.
In de trein zitten heel veel Nederlanders, waaronder een groepsreis waardoor het lijkt of wij ook een groepsreis aan het maken zijn.
De natuur was prachtig onderweg, ik ben blij dat wij nu hier zijn en niet bijvoorbeeld in de zomer, de herfstkleuren zijn echt schitterend. Na een redelijke nachtrust in de trein hadden we (dachten we) de wekker op tijd gezet maar we hadden gemist dat de klok weer een uur vooruit was gegaan naar de andere tijdzone. Dus voordat de wekker ging werd er door de wagonbeheerster aan onze voeten gerammeld en moesten we rap opschieten. Ze houden dus wel in de gaten wanneer je eruit moet.
Wij met zijn vieren waren nog een beetje verbolgen waarom we zo vroeg werden wakker gemaakt  totdat we het bordje Ulaanbaatar zagen.... Oepsie.
Snel de koffie weggooien (gelukkig waren we al in de kleren), de spullen in de tas, en rap de trein uit. Eerst even bij een bank geweest om Mongolische knoeten te pinnen en daarna met een deel van de Hollanders richting het Nationaal Park Terelj. De rest van de Hollanders gingen naar hun hotel in de stad en bleven in Ulaanbataar. Kees had nog even pech want zijn pinpas werd bij een bank ingeslikt, maar dat kwam gelukkig goed. Onderweg gestopt bij het reusachtige monument van Dzjenghis Kahn en naar binnen geweest. Johan zijn dag kon toen al niet meer stuk. Daarna de gigantische Mongolische steppe op en we nu verblijven in een Ger tent en deze is prachtig, te leuk!
Aangekomen kregen we de opties om te wandelen en/ of paard te rijden. Ik heb voor het laatste gekozen en de volgende dag te gaan wandelen. In het verleden heb ik een aantal jaren paard gereden dus ik vind dat wel leuk.
Om 5 uur moest ik bij het hek staan en daar kwam een Mongool met twee extra paarden aangereden, net als in de film
Hier zitten nog 3 Oostenrijkers en die gingen achteraf niet mee. Na veel gebrabbel ging iemand van dit kamp met mij rijden, samen dus. Hij spak geen woord Engels en deed de hele weg Mongools zingen, en dat in zo'n prachtig park...sprookjesachtig.